bence bu minimalizmin temelinde azaltmaktan çok sınırlarını kaldırmak yatıyor. Sınırları kaldırmanın yolu da azaltmaktan geçiyor. Mesela geçen gün dinlediğim bir poadcast'te daha önce hiç sorgulamadığım bir şeyi sorguladılar : Ütü yapmak. Gerçekten neden ütü yapıyoruz? kırışık giyinmek sadece insanların uydurduğu bir estetik anlayış ve bu enerji israfı inanılmaz büyük. Ütü yapmadan yaşanabilir mi bence yaşanabilir. Ben deneyeceğim geçen seneden beri zaten baya içime işledi bu felsefe.
Ütü yapmadan nasıl yaşanır. Benim için çok zor değil sonuçta kendi işime gidiyorum ve kıyafette beni bir sınırlayacak kimse yok. Boynum kısa olduğunda gömlek hatta yakalı t-shirt giymeyi de sevmiyorum. En azından kotlarımı ütülemeden giymeyi deneyeceğim.
Minimalizmin hayatıma ben istemeden girdiğini düşünüyorum. Bilerek bazı kurallar koymak yerine yavaş yavaş hayatımı değiştirebileceğime inanıyorum. Geçen seneden beri fikirlerimde ve değerlerimde hatta inançlarımda bile sınırlar gerçekten belirsizleşti.